1. Hoe vaak moet het omgekeerde osmosesysteem worden gereinigd?
Over het algemeen moet het RO-systeem worden gereinigd als de gestandaardiseerde flux met 10-15% afneemt, of de ontziltingssnelheid van het systeem met 10-15% afneemt, of de bedrijfsdruk en het drukverschil tussen secties met 10-15% toenemen. .De reinigingsfrequentie houdt rechtstreeks verband met de mate van systeemvoorbehandeling.Bij SDI15<3 mag de schoonmaakfrequentie 4 keer per jaar zijn;Wanneer SDI15 rond de 5 ligt, mag de schoonmaakfrequentie worden verdubbeld, maar de schoonmaakfrequentie is afhankelijk van de feitelijke situatie op elke projectlocatie.
2. Wat is SDI?
Momenteel is de best mogelijke technologie voor effectieve evaluatie van colloïdale vervuiling in de instroom van RO/NF-systemen het meten van de sedimentatiedichtheidsindex (SDI, ook bekend als de vervuilingsblokkade-index) van de instroom, wat een belangrijke parameter is die moet worden gecontroleerd. worden bepaald vóór het RO-ontwerp.Tijdens de werking van RO/NF moet deze regelmatig worden gemeten (voor oppervlaktewater wordt deze 2-3 keer per dag gemeten).ASTM D4189-82 specificeert de standaard voor deze test.Het inlaatwater van het membraansysteem is gespecificeerd als een SDI15-waarde die ≤ 5 moet zijn. Effectieve technologieën om de SDI-voorbehandeling te verminderen zijn onder meer multimediafilters, ultrafiltratie, microfiltratie, enz. Het toevoegen van polydiëlektrisch vóór het filteren kan soms de bovengenoemde fysieke filtering verbeteren en de SDI-waarde verlagen. .
3. Over het algemeen moet voor het inlaatwater een omgekeerd osmoseproces of een ionenuitwisselingsproces worden gebruikt.
In veel influentomstandigheden is het gebruik van ionenuitwisselingshars of omgekeerde osmose technisch haalbaar, en de keuze van het proces moet worden bepaald door economische vergelijking.Over het algemeen geldt dat hoe hoger het zoutgehalte, des te economischer de omgekeerde osmose is, en hoe lager het zoutgehalte, des te economischer de ionenuitwisseling is.Vanwege de populariteit van omgekeerde osmosetechnologie is het combinatieproces van omgekeerde osmose + ionenuitwisselingsproces of meertraps omgekeerde osmose of omgekeerde osmose + andere diepe ontziltingstechnologieën een erkend technisch en economisch redelijker waterbehandelingssysteem geworden.Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de vertegenwoordiger van het Water Treatment Engineering Company.
4. Hoeveel jaar kunnen membraanelementen voor omgekeerde osmose worden gebruikt?
De levensduur van het membraan hangt af van de chemische stabiliteit van het membraan, de fysieke stabiliteit van het element, de reinigbaarheid, de waterbron van de inlaat, de voorbehandeling, de reinigingsfrequentie, het niveau van het bedrijfsbeheer, enz. Volgens economische analyse Meestal is dit meer dan 5 jaar.
5. Wat is het verschil tussen omgekeerde osmose en nanofiltratie?
Nanofiltratie is een membraanvloeistofscheidingstechnologie tussen omgekeerde osmose en ultrafiltratie.Omgekeerde osmose kan de kleinste opgeloste stof met een molecuulgewicht van minder dan 0,0001 μm verwijderen.Nanofiltratie kan opgeloste stoffen met een molecuulgewicht van ongeveer 0,001 μm verwijderen.Nanofiltratie is in wezen een soort omgekeerde osmose onder lage druk, die wordt gebruikt in situaties waarin de zuiverheid van het geproduceerde water na behandeling niet bijzonder streng is.Nanofiltratie is geschikt voor de behandeling van bronwater en oppervlaktewater.Nanofiltratie is toepasbaar op waterbehandelingssystemen met een hoge ontziltingssnelheid die niet nodig zijn, zoals omgekeerde osmose.Het heeft echter een hoog vermogen om hardheidscomponenten te verwijderen, ook wel "verzacht membraan" genoemd.De werkdruk van het nanofiltratiesysteem is laag en het energieverbruik is lager dan dat van het overeenkomstige omgekeerde osmosesysteem.
6. Wat is het scheidingsvermogen van membraantechnologie?
Omgekeerde osmose is momenteel de meest nauwkeurige vloeistoffiltratietechnologie.Het omgekeerde osmosemembraan kan anorganische moleculen onderscheppen, zoals oplosbare zouten en organische stoffen met een molecuulgewicht groter dan 100. Aan de andere kant kunnen watermoleculen vrijelijk door het omgekeerde osmosemembraan gaan, en de verwijderingssnelheid van typische oplosbare zouten is> 95- 99%.De werkdruk varieert van 7 bar (100 psi) wanneer het inlaatwater brak water is tot 69 bar (1000 psi) wanneer het inlaatwater zeewater is.Nanofiltratie kan onzuiverheden van deeltjes van 1 nm (10A) en organische stoffen met een molecuulgewicht groter dan 200 ~ 400 verwijderen.De verwijderingssnelheid van oplosbare vaste stoffen is 20~98%, die van zouten die eenwaardige anionen bevatten (zoals NaCl of CaCl2) is 20~80%, en die van zouten die tweewaardige anionen bevatten (zoals MgSO4) is 90~98%.Ultrafiltratie kan macromoleculen scheiden die groter zijn dan 100 ~ 1000 Angström (0,01 ~ 0,1 μm).Alle oplosbare zouten en kleine moleculen kunnen door het ultrafiltratiemembraan gaan, en de stoffen die kunnen worden verwijderd zijn onder meer colloïden, eiwitten, micro-organismen en macromoleculaire organische stoffen.Het molecuulgewicht van de meeste ultrafiltratiemembranen is 1000 ~ 100.000.Het bereik van deeltjes verwijderd door microfiltratie is ongeveer 0,1 ~ 1 μm.Over het algemeen kunnen gesuspendeerde vaste stoffen en colloïden met grote deeltjes worden onderschept, terwijl macromoleculen en oplosbare zouten vrijelijk door het microfiltratiemembraan kunnen gaan.Het microfiltratiemembraan wordt gebruikt om bacteriën, microvlokken of TSS te verwijderen.De druk aan beide zijden van het membraan is doorgaans 1~3 bar.
7. Wat is de maximaal toegestane siliciumdioxideconcentratie van het inlaatwater van het omgekeerde osmosemembraan?
De maximaal toegestane concentratie siliciumdioxide is afhankelijk van de temperatuur, de pH-waarde en de kalkremmer.Over het algemeen is de maximaal toegestane concentratie geconcentreerd water 100 ppm zonder kalkremmer.Sommige kalkremmers kunnen ervoor zorgen dat de maximale concentratie siliciumdioxide in geconcentreerd water 240 ppm bedraagt.
8. Wat is het effect van chroom op RO-film?
Sommige zware metalen, zoals chroom, katalyseren de oxidatie van chloor, waardoor onomkeerbare afbraak van het membraan ontstaat.Dit komt omdat Cr6+ minder stabiel is dan Cr3+ in water.Het lijkt erop dat het destructieve effect van metaalionen met een hoge oxidatieprijs sterker is.Daarom moet de concentratie chroom in de voorbehandelingssectie worden verlaagd of moet Cr6+ in ieder geval worden verlaagd naar Cr3+.
9. Welk soort voorbehandeling is doorgaans vereist voor een RO-systeem?
Het gebruikelijke voorbehandelingssysteem bestaat uit grove filtratie (~80 μm) om grote deeltjes te verwijderen, waarbij oxidatiemiddelen zoals natriumhypochloriet worden toegevoegd, en vervolgens fijne filtratie door een multimediafilter of zuiveringsinstallatie, waarbij oxidatiemiddelen zoals natriumbisulfiet worden toegevoegd om resterend chloor te verminderen, en ten slotte het installeren van een veiligheidsfilter vóór de inlaat van de hogedrukpomp.Zoals de naam al aangeeft, is het veiligheidsfilter de laatste verzekeringsmaatregel om te voorkomen dat per ongeluk grote deeltjes de waaier en het membraanelement van de hogedrukpomp beschadigen.Waterbronnen met meer zwevende deeltjes vereisen doorgaans een hogere mate van voorbehandeling om aan de gespecificeerde eisen voor de waterinstroom te voldoen;Voor waterbronnen met een hoog hardheidsgehalte wordt het gebruik van ontharders of het toevoegen van zuur en kalkremmer aanbevolen.Voor waterbronnen met een hoog microbieel en organisch gehalte moeten ook actieve kool of membraanelementen tegen vervuiling worden gebruikt.
10. Kan omgekeerde osmose micro-organismen zoals virussen en bacteriën verwijderen?
Omgekeerde osmose (RO) is zeer compact en heeft een zeer hoog verwijderingspercentage van virussen, bacteriofagen en bacteriën, minimaal meer dan 3 log (verwijderingspercentage>99,9%).Daarbij moet echter ook worden opgemerkt dat micro-organismen zich in veel gevallen alsnog kunnen voortplanten aan de waterproducerende kant van het membraan, wat vooral afhangt van de wijze van montage, monitoring en onderhoud.Met andere woorden: het vermogen van een systeem om micro-organismen te verwijderen hangt af van de vraag of het ontwerp, de werking en het beheer van het systeem geschikt zijn, en niet zozeer van de aard van het membraanelement zelf.
11. Wat is de invloed van temperatuur op de wateropbrengst?
Hoe hoger de temperatuur, hoe hoger de wateropbrengst, en omgekeerd.Bij werking op een hogere temperatuur dient de werkdruk verlaagd te worden om de wateropbrengst onveranderd te houden, en omgekeerd.
12. Wat is deeltjes- en colloïdvervuiling?Hoe te meten?
Zodra de vervuiling van deeltjes en colloïden optreedt in het omgekeerde osmose- of nanofiltratiesysteem, zal de wateropbrengst van het membraan ernstig worden beïnvloed en soms zal de ontziltingssnelheid worden verlaagd.Het eerste symptoom van colloïdvervuiling is de toename van het drukverschil in het systeem.De bron van deeltjes of colloïden in de waterbron van de membraaninlaat varieert van plaats tot plaats, en omvat vaak bacteriën, slib, colloïdaal silicium, ijzercorrosieproducten, enz. Geneesmiddelen die worden gebruikt in het voorbehandelingsgedeelte, zoals polyaluminiumchloride, ijzerchloride of kationisch polyelektrolyt , kunnen ook vervuiling veroorzaken als ze niet effectief kunnen worden verwijderd in het voorzuiveringsapparaat of het mediafilter.
13. Hoe bepaal ik de richting waarin de pekelafdichtring op het membraanelement wordt geïnstalleerd?
De pekelafdichtring op het membraanelement moet worden geïnstalleerd aan het waterinlaatuiteinde van het element, en de opening is gericht naar de waterinlaatrichting.Wanneer het drukvat wordt gevoed met water, zal de opening (liprand) ervan verder worden geopend om de zijstroom van water vanaf het membraanelement naar de binnenwand van het drukvat volledig af te sluiten.
Posttijd: 14-nov-2022